Mesonautowe wypociny 8|

Mesonauta

„Chłopak gej”

Pozwólcie mu żyć bo takie ma marzenie
Pozwólcie mu kochać bo takie ma pragnienie
Dlaczego go karcicie gdy lubego całuje
Dlaczego to złe jest tego nie pojmuje
Kochać chłopaka to coś innego?
Te same uczucia nic w tym dziwnego
On jest szczęśliwy tego nie widzisz?
Taka jest prawda Ty się go wstydzisz!!
Wszystkich już stracił, ja mu zostałem
Bo to kim jest już zrozumiałem
Wiem co on czuje i wiem do kogo
Wiem także jaką podąża drogą
Taka natura nic nie poradzisz
Bać się znów zacznie kiedy go zdradzisz
To jest wiersz geja moi kochani
Za miłość on cierpi
Bo nie czyn lecz słowo go rani
Pomyśl dwa razy nim słowa wypowiesz
Nie mów wszystkiego co siedzi Ci w głowie
Ja go poznałem i nie żałuję
Wiem co on myśli i wiem co on czuje
Fajnym jest kumplem i szczerość w nim cenie
Podziwiam za odwagę i poświęcenie
Z tego kim jest nigdy się nie śmiałem
A Ty wpierw go poznaj nim nazwiesz pedałem

„Dziewiczy sen”

Stała nad urwiskiem dziewica
Modliła się w blasku księżyca
Modli się o kres życia swego
Choć nie zrobiła w nim niczego złego
W sumieniu nie musi niczego chować
Więc dlaczego swe ciało i duszę chce pochować

Unosi swe młodociane skronie
Widzę jej poranione dłonie
Zalana jest łzami i wciąż o śmierć prosi
Bo życie ja rani a ojciec nie znosi
Nie chce w taki sposób żyć
Woli pod ziemią swym ciałem gnić
Zrzuć jej ciało w morza las
Niechaj skona póki czas
Niech odejdzie skoro prosi
Ból przeszłości z sobą nosi
Nie zabijesz jej w sposób ten
Bo to tylko koszmarny sen

„Urokliwa kochanka”

Cóż to za postać
Snuje się po ulicach wciąż zaspanego miasta
Jej włosy niczym żar ognisty
Ogarniają pustkę zimowego dnia
Jej przenikliwe oczy napełniają mą wzgardzoną duszę
Cierpiącego kochanka, opiewając ją orgazmem
Gorących od namiętności uczuć, wnet doznaje zaspokojenia
I czekam na kolejny raz, gdy oczaruje mnie
Ognistym kolorem swych włosów.

Dopisywac cos swojego a ja postaram sie dostarczac cos z moich wypocin ;-)
krytyka mile widziana

Pozdrawiam

polishboi1990

Spoko spoko, hehe
Podoba mi sie ten o geju, hehe, bo tylko tego czytalem

SEBASTIAN

według mnie wszystkie są fajnie

a kto mi tu zacznie gadać że ten chłopak niema talentu to normalnie legalnie

MiszaWro

Ten chłopak nie ma talentu

To nie talent, do dar

Się cholera nie umywam

polishboi1990

No nie powiem bo dwa pozostale tez sa dobre

Mesonauta

No to kolejne dwa z mojego zbioru :

„Czego chcę”

Stać nad przepaścią wszystkich żali
Patrzeć jak mój cudowny świat z wolna się wali
Wykrzyczeć co trzeba
Marzeniami dosięgnąć znów nieba
Zanurzyć się w otchłani radości
Nie poddać się starości
Uciec stąd jak najszybciej i bez lęku
Choćby lasem biec po ciemku
Złapać serce w swoją dłoń
Tutaj odejść w ciemną toń
Po nadziei stanąć stronie
Zabić siebie w swej obronie
Nosić z sobą nagie znamię
Kochanemu płakać w silne ramię
W czarną przepaść dziś nie skoczę
Z życiem jeszcze się podroczę

„Historia pewnej miłości „

Serca miłością przepełnione
Usta rozkoszą zachwycone
Ciała są mocno rozgrzane
Dłonie ze sobą na zawsze splątane
Oczy są w Ciebie wpatrzone
Dusze dla siebie jedynie stworzone
Miłości żarem opiewani
W sobie na zawsze zakochani
W cudownym tańcu w uścisku ciał
Każdy przecież tego by chciał
Ofiarowani miłości
Schowani w świata nicości
Tak jak kochać znaczy mieć
Tak też pragnąć znaczy chcieć
Wśród tych innych spotkać Ciebie
To jest lepiej jak być w niebie
Przeznaczenie, czas pokaże
Czy ja tylko głupio marzę
Miłość uskrzydla i sił dodaje
Nic nie zabiera, jedynie daje
Taka miłość to skarb świata
Z namiętnością Nam się splata
Wspólne serc bicie
I tak przez całe życie
Serca drogą oddzielone
W jeden takt są nastawione
Ta odległość kiedyś minie
Gdy z tęsknoty łza popłynie
Znów się serca zauroczą
Usta znowu Nas zaskoczą
Znowu będzie bliskość ciał
Znów Cię będę blisko miał
A Ty znów mnie pocałujesz
Powiesz, że mnie potrzebujesz
Nasza miłość nie jest mała
Jest wręcz bardzo doskonała.

Pozdrawiam

polishboi1990

Wedlug mnie oba sa zarabiste, ten pierwszy bardziej mi sie podoba, ale zakonczenie drugiego...bomba!!

MiszaWro

Zasadniczą twoja zaletą Mesio jest to, że potrafisz posługiwać się metaforami. Potrafisz pisać o różnych rzeczach w sposób nie dosłowny, alegoryczny. Mi tego brak.
Taka mała rada, byś starał się po napisaniu wiersza go na spokojnie przeczytać całego, bo momentami tracę rym (zwracam na to uwagę, bo sam sobie czasem z tym nie radzę

) a można by bylo często tego uniknąć. Jak byś nad tym popracował, to już na prawde uważał bym cię za mistrza. Ja pisze wiersze głównie z lekką dozą humoru, ty to robisz na poważnie i w bardziej profesjonalny sposób. Nie stosujesz tak znanych mi wypełnień, używasz doskonałych przenośni a do tego piszesz na ciekawe tematy, często abstrakcyjne. Slowem robisz wszystko to czego ja nie potrafię, dla tego popracuj nad rytmem, zeby nie tracic ciągłości czytania, a będę cię wielbił nieograniczenie.

polishboi1990

No a ja za *uja nie napisalbym wiersza, zawsze jak w szkole trzeba na angielskim cos napisac to ani po polsku ani po angielsku mi nic nie wychodzi, hehe

zouzi

Piotruś i ja nic o tym nie wiedzialam:/ jak mogles mi to zrobic,ja powinnam jako pierwsza je miec Zły

ożwmordęjeżapieprzonego

Jestes wspanialy,nigdy w to nie watpilam ale teraz to jestem w totalnym szoku,Ty masz qrwa talent

wzruszylam sie

Andrew

No no no Meso, very imprest! To żeby nie robić konkurencji, powstrzymam się od napisania swoich, heh.

Mesonauta

Andrew zakladaj wlasny temacik i wrzucaj swoje co by nie bylo ze geje maja tylko talent do podrywania innych facetow i ze nasza edukacja konczy sie na podstawowce

Po to jest ten dzial by sie moc popisac swoimi wypocinkami

Pozdrawiam

Andrew

hehehehheh
OKI Mesio:)

Więc za radą Twoją założę swój 1 post, heheh.
Aha, no i chyba nie zatrzymałem się na podstawówce, mam nadzieję, bo do Gimnazjum nie chodziłem i całe szczęście:)

Mesonauta

Tak wiec czas na kolejna dawke wypocin

„Dom z zapałek”

Zostaw mnie w spokoju
Wyjdź z mojego pokoju
Tyle lat Ciebie nie było
Nie wiesz co mi się przydarzyło
Teraz jesteś choć Cię nie ma
Mówisz, że modlitw Ci potrzeba
Ja Ci tego nie dam
Wszystkie pamiątki po Tobie sprzedam
Niechcę Ciebie już takiego
Winnego i cierpiącego
Przyjdź jak już przemyślisz sprawę
I załatasz serce me dziurawe
Wiele bym dał
By czas cofnąć się chciał
Po namyśle powiem Ci żart
Jesteś jednak czegoś wart
Serce me niczym z zapałek dom
Spalić je łatwo
Lecz na odbudowe liczyć nie warto.

„List ze smutkiem „

Piszę list, krople deszczu dyktują treści
Słowa smutne, nie pocieszne
Na pustą kartkę przelewam
Swą mizernością chcę zatruć
Nudę otaczającego mnie świata

„Martwy staw”

Mgła spadła na cieliste brzegi stawu
Przykrywając szarą poświatą
Jeszcze zaspaną ziemię
Księżyc leniwie świeci rozpraszając mglistą zasłonę
Nad martwym stawem
Wszelkie stworzenie wsłuchuje się w odgłosy
Nadchodzącego poranku
Wyczekując ciepłych promieni słońca
Które zmarło wraz ze stawem
O zmierzchu wczorajszego dnia.

„Morderstwo w Hadesie”

Śmierci cudowne doznanie
Wraz z szarym świtem nastanie
Obfite plony z rzezi tej zbierze
Rodziny nasze do piekieł zabierze
Tobie jednak przeżyć pozwoli
Byś umierał w cierpieniu, powoli
Stanu rzeczy nie przyśpieszy
Dopóty swych oczu rozpaczą nie nacieszy
On tego właśnie by chciał
Byś wśród rozkładających się ciał
Serce swe czyste jemu oddał
Zmień więc myślenia swego ogół
By z czystego serca stał się popiół
I do miecza naucz się garnąć
Byś nim bestie krwawo mógł zarżnąć

Za czas jakis wkleje kolejne a do tego czasu konstruktywna krytyka mile widziana

Pozdrawiam

MiszaWro

nie no, na konstruktywną krytykę tym razem nie licz

Tu nie ma co krytykować mistrzu

zouzi

Mesus

ten Hades mnie rozwalil Niepewny

dal mi do zrozumienia,ze mnie czeka pieklo,nie wiem dlaczego ale powiedzial mi to

MiszaWro

Niezbadane są drogi mysli Zouzi

Mnie też czeka piekło i jakoś sie tym nie przejmuje

zouzi

mam tylko nadzieje,ze ten diabel bedzie przystojny,bedzie BI i bedzie mial szuflade bez dna pelna condomow

co by nas oboje uszczesliwil

Mesonauta

No to kolejna porcja

„Rzeczywistość”

Otwórz oczy, spójrz na świat
Ten, który jest dla innych obcy
Ty jedynie jesteś
Tym, który potrafi umieścić miłość
Pośród wzgardzonego świata snów i marzeń
Szukam wyjścia lecz drzwi są zamknięte
Przez mą rozpacz cofam się
Nie jestem obcy choć Ty tak sądzisz
Wiesz, że istnieję Uwaga

„Smutek”

Oczy zasmucone, garścią żalu przepełnione
Łzami zalane przez nikogo nie kochane
Głęboko zranione serce krwawi niespełnionymi marzeniami
Ranna rosa mym owocem natchnienia
Deszcz mym ukojeniem
Wiatr jest mi podporą
Tyś mym cierpieniem, skazą w sercu
Rozłóż skrzydła i odleć jak kruk w otchłań nocy.

„Morderczyni”

Ciemność za szklaną poświatą się chowa
Noc drapieżników nadchodzi
Krwawej kolacji tak długo wyczekiwali
Ona dopiero swe żądze odkrywa
Nie wie kim jest, ciągle się żali
Jest samotna, kościoła się wyrzeka
Unika promieni palącego jej skórę słońca
Upadły człowiek wyczekuje śmierci
Czeka na tą, która jego dusze zabierze
Wraz z ostatnim łykiem jego szlachetnej krwi.

Obecnie pisze nowy wiersz dosc "głęboki" do ktorego zrozumienia i znalezienia sensu przekazu potrzeba sporo wyobraźni i czułości

Pozdrawiam

MiszaWro

Czekam z niecierpliwością, z chęcią przeczytam.
Mesio to są jeszcze te stare wiersze? Bo one wszystkie tchną smutkiem i buntem i ciekaw jestem, czy to jeszcze trwa. Zresztą przekonam się na tym nowym

W każdym razie ładne wiersze i choc nie przepadam za wierszami białymi, to ciebie czytam z przyjemnością.
Swoją drogą, to dziwne, ale fakt że ciebie dłużej znam i potrafię sobie wyobrazić ciebie targanego tymi uczuciami pozwala mi lepiej odczytać te wiersze, nabierają bardziej namacalnego charakteru. Fakt że czesto są o kobietach utrudnia mi przekład na moje życie, ale uczucia same w sobie doskonale rozumiem. Jak już pisałem, potrafisz naprawde ładnie uchwycić strefę mentalną w tak namacalnych slowach.

Mesonauta

Misza powiem Ci tak jak mi to kiedys sw. pamieci moja babcia powiedziala " bedziesz żałobnikiem na swych ustach nosił będziesz śmierci imię, widział będziesz rzeczy, których inni nie zobaczą" a to co ja widze to zazwyczaj opisuje w moich wierszach(stad zalobny nastroj i buntowniczy styl).Babcia była bardzo wyczulona na różne ludzkie emocje i nauczyła mnie je umiejętnie odczytywać.Pod bielą róży nie zawsze kryje sie niewinnosc czasem jest tak jak opisałem w moim nowym wierszu

„Czas białych róż”

Wciąż wśród bieli róż
Czeka na swój czas..... czy to już

Ten piękny czas, ta cudowna chwila
Gdy upadły anioł motyla przypomina
Unosi swe ranne dłonie
W morzu rozpaczy niebawem zatonie
To jedyny ból, który kontroluje
Wówczas anioł niczego nie czuje
Nie chce pomocy, woli taki rzeczy stan
Chce uniknąć od róży ran
W białym ogrodzie wśród swoich róż
Chce je pościnać i nie cierpieć już
Jest w tym stanie od wielu lat
Na poszarpane uczucia brakuje już łat
Ścięte róże wciąż odrastają
Cierniami w upadłą dusze mocniej się wdzierają
Póki w tym żyje nie zazna spokoju
Białych róży zapach w jego pokoju
Nie chce za płatkami swych łez kryć
Chce bez róż zacząć normalnie żyć
Bez sensu chować się w ciemny las
Każdy ma swoich „białych róż czas”
Wszędzie słychać płacz anieli
Że róże ranią, też się dowiedzieli
Róża niebawem zginie gdy krwi jej braknie
Ona taka jest nie daje mi żyć i mnie tylko pragnie
Gdy anioł z różą losem swym się podzieli
Zginie o świcie podczas upadłej niedzieli

Przy okazji jest to wytłumaczenie mojego opisu na gg czyli "czas białych róż........" kto umijętnie będzie potrafił odczytać ukryty w wierszu sens ten zrozumie mój opis

Pozdrawiam

MiszaWro

Trudny wiersz i prawde mówiac nie mogę go rozszyfrować. Porównujesz sie do upadłego anioła, tylko ciekawi mnie czemu upadłego no i czy zasłuzenie. Piszesz o różach, które ranią, lecz nie ranią bielą a kolcami, więc czym sa te kolce, samotnością

Moja wersja rekonstrukcji twojego stanu umysłowego na podstawie tego wiersza wygląda tak:
Jesteś czlowiekiem samotnym, co cie boli, lecz jesteś też delikatny. Każde piękno cię rani, ponieważ widzisz w nim swoje cele, ktore wedlug ciebie są ci niedostepne.

Mesio mozna rozumieć co czują ludzie a mimo to nie być melancholijnym. Gdy mam okazję kogoś dogłębniej poznać, to poznaje tez jego uczucia i choć są one często ciemne i mroczne, to staram się to zmienic, lecz zaraz po tym znow jestem szczęśliwy i radosny, ponieważ nie ma sensu maltretować się czymś, na co w danej chwili nie mamy wpływu. Zresztą największy nawet smutek rozwiewa chocby i słaby, ale usmiech.

Mesonauta

Nie do konca to jest poprawna interpretacja aczkolwiek musnoles cos tam z sensu nadanego całości poczekam moze jeszcze ktos bedzie chcial sprobowac interpretacji jesli nie to wkleje swoje wlasne tłumaczenie ktore jest wydaje mi sie dosyc banalne

i dosc mało zaskakujące i nie chodzi tu o samotnosc bo ja jestem z natury typem samotnika

Twoja interpretacja idzie w dobrym kierunku tu własnie chodzi o same róże i same kolce tylko co one tak naprawde oznaczaja to dopisze pozniej

Jak juz mowilem pisac dobrze potrafie jedynie o miłości,ludzkich uczuciach,śmierci i rozpaczy to mi wychodzi na tyle dobrze ze tego sie trzymam w koncu jestem żałobnikiem

Pozdrawiam

Andrew

No to dzisiaj przygotuję analizę i interpretację owego wspomnianego Mesowego wiersza.

Mesonauta

No wiec tak upadły aniol w wierszu dlatego ze nie zasluzyl na to by byc czystym aniołem.On ma problem(białe róże) ktory nie daje mu zyc ale nie chce sie nim dzielic z innymi po to by przez to oni nie cierpieli(kolce białych róż).Czas w ktorym ten problem wystepuje nazwal czasem białych roż dlatego iz nie wszystko wyglada tak słicznie jak sie na 1 rzut oka wydaje.(biel znaczy czas w ktorym cierpi)
chce zakonczyc cierpienie(ścinanie róż) ale sam dobrze wie ze jesli problem zniknie to i on nie da sobie rady z innymi problemami wiec dlatego woli by ten czas białych roz trwal tak jak do tej pory.
Problem go boli i wdziera sie w niego,(kolce roz) on zadaje sobie świadomie inny rodzaj bolu(poranione dłonie)- bol fizyczny by zagłuszyc tamten duchowy bol ktorego kontrolowac nie moze- fizyczny bol stanowi poniekad dla niego ucieczke i jest w stanie go kontrolowac.
I czeka na czas gdy sie uodporni na bol zadawany przez kolce i bedzie sie mogl spod jego wladzy wyzwolic i w koncu( bez obaw ze kogos innego ten problem porani) będzie mogl pokazac swoje łzy juz i tak dosc długo ukrywane.Są oczywiscie w tym czasie i weselsze chwile dla anioła ale one nie trwaja długo i róże szybko wracaja i psują spokój.
Mam nadzieje ze bardzo dokładnie opisałem znaczenie tego wiersza.
Acha ja wcale nie musze opisywac siebie jako tego upadłego anioła moze to byc problem nie dotyczacy mojej osoby.

a teraz kolejny wierszyk tym razem nie trzeba interpretowac

„Pusta miłość”

Wasze dusze się nie zeszły
Puste serca obok przeszły
Cienie światów zamieszały
I Wam spotkać się nie dały
Morzem łez swe oczy zmyłaś
Zdradą jego się zraniłaś

„Niełatwa śmierć”

Śmierć jest ślepa i bólu nie widzi
Zabiera wszystko z każdego szydzi
Wiele już łez przez nią wylałem
Wszystko straciłem nic nie zyskałem
Tatę zabrała bo ojcem chciał być
Dlaczego nadal pozwala mnie żyć

Mam dość żałoby chce w końcu się śmiać
Czy chociaż tyle nie może mi dać

Serce dziurawi, zabija powoli
Odejść bez bólu mi nie pozwoli
Kończ już te żniwa i pozwól mi żyć
Odejdź od bliskich, po prostu idź Uwaga

Odejdź daleko nie chcę już szlochać
Pozwól mi żyć, pozwól mi kochać
Nie łam mi serca i przestań brać
Pozwól na chwilę przestać się bać
Odejdź, nie wracaj demonie zła
To już jest koniec, skończona gra
Sam Cię zabiję jeżeli trzeba
Miłości mieczem z pomocą nieba
To już jest koniec Twojego żniwa
Miłość wygrała a śmierć przegrywa.

Pozdrawiam i zycze milego czytania

MiszaWro

I to jest właśnie piekne, że każdy inaczej może zinterpretować wiersz. Troche to nie logiczne i niematematyczne, ale jak dla mnie w wierszach liczy się to, że choc cudze to własne.

Dzisiejsze wiersze najlepsze ze wszystkich. Super kawałki, ładnie się czyta i ładnie się składa w calość tworząc mysli. Tylko jak zwykle smutne

zaper

W życiu nie czytałem tak pięknych wierszy z takim superanckim poczuciem poezji i dobrze dobranymi metaforami. Rzadko tu piszę, ale teraz nie mogłem się powstrzymać. To jest piękne ...

Mesonauta

Heh.....dzieki

Niektóre z moich wierszy pojadą na konkurs

nie ja je wysyłam ich opiekunką jest moja znajoma która za mnie je wystawia

zobaczymy czy to jest coś warte

i kolejne wierszyki

„Pytania

”

O czym myślę, o czym marzę

Jakim Cię uczuciem darzę

Jesteś piękna i zadbana
I przeze mnie rozpieszczana
Jesteś tylko mą przyjaźnią
Chwilą w życiu?, czy fantazją

Wielbię Ciebie ponad życie
Kocham także ale skrycie
Bądź mi więc tą pierwszą damą
Tą jedyną, tą wybraną
Czy to miłość, czy uznanie?
Czy na Twych uczuciach granie?
Oto pytam samego siebie
Czy ta miłość to do Ciebie

Jestem skryty i nieśmiały
A przy Tobie taki mały!
Jestem z Tobą zespawany
Cichy, głupi lecz oddany.

„Życie”

Czas prezentów, przemijania
Życie nie jest do uznania
Nie przerywaj, nie oddawaj
Lecz do walki o nie stawaj
Siłuj, walcz o swoje racje
I nie czekaj na owacje
Łatwo wybrać życie wieczne
Ale dla mnie nie konieczne
Słowo daję i dotrzymam
Wygram, przetrwam, nie wytrzymam
Ciągłe zgrzyty, ciągłe piski
Parkiet życia jest zbyt śliski
Wykołuję, wykoleję
Słowa w szklaną butlę wleję
Zakorkuje i przechowam
Ja Cię znajdę i zachowam
Oddam życie za dwa słowa
Smutki zbiorę i pochowam
To z kim żyjesz, o czym marzysz
Tego z życiem dziś nie sparzysz
Chwytaj życie więc za rogi
I nie zważaj na przestrogi
Odrzuć wszystkie swoje lęki
Kochaj życie, przed nim klęknij
Koniec życia, koniec walki
Resztę myśli w trumnie zamknij

Niech mnie ktoś w koncu skrytykuje no Szok

I do następnego

Pozdrawiam

MiszaWro

zouzi

Mesiu koffany zapomniales dopisac,ze ten pierwszy wiersz dedykujesz mojej osobie i tylko mojej

slicne oba

Mesonauta · Wysłany: Pią 1:19, 02 Mar 2007 Temat postu:

I kolejna porcja wierszy

Tych dwóch na głos nie potrafię przeczytać są dla mnie zbyt trudne

Miłego czytania

Ewcia mam jeden krótki wierszyk "o Ewie" i myśle ze on by mogł być Tobie zadedykowany

wkleje go za czas jakiś

„Rozmowa z ojcem”

Dlaczego jestem sam

Duszę Twoją tylko mam
Chcę od duszy uniesienia
A nie smutku i cierpienia
Muszę wyznać Tobie prawdę
Czuję rozpacz i pogardę
Za to że mnie zostawiłeś
Miłość na pożarcie rzuciłeś
Nigdy Tobie nie wybaczę
Boże zaraz się rozpłaczę
Jednak mam pewne pytanie
Czemu jesteś takim draniem?
Zostawiłeś rodzinę i syna
Czy nie zrzedła Tobie mina?
Szansy poznać się nie dałeś
O swym synu zapomniałeś
Teraz ciało w grobie leży
Syn już w Boga nie chce wierzyć
Pomyśl jak mi wciąż Ciebie brakuje
Gdy do ojca potrzebuję
Wiesz, że czekać mi nie w smak
Daj mi choć malutki znak
Wieść bez Ciebie życie ziemskie
Nie ma sensu, jest zbyt ciężkie

„Modlitwa po Tobie”

Cóż mam dziś bez Ciebie
Ja wciąż jestem
Ty zaś w niebie
Szukać kogoś na Twój wzór

Czy też walić głową w mur Uwaga

Czemu Ciebie utraciłem

Czy nie byłbym dobrym synem

Ciebie nawet znać nie mogę
Bo Cię zabrał dobry Boże
Nie dał poznać ojca swego
A być może kochanego
To co wartość wcześniej miało
Bez Ciebie znaczyć przestało
Tato tęskno mi do Ciebie
Spojrzyj czasem na nas w niebie
My modlitwą wspomożemy
Duszę Twoją odnajdziemy
Coś mi po Tobie zostanie?
Pustka w sercu na otwartej ranie........

Pozdrawiam

MiszaWro · Wysłany: Pią 3:50, 02 Mar 2007 Temat postu:

I znów smutne, melancholik jeden

Bez wątpienia ładne, choć mam zastrzeżenia merytoryczne, ale ze w wierszach chodzi m.in o ruszenie szarych komurek czytelnika, wiec nawet zawierajac tresci dla mnie niedopuszczalne jest dobre. Nie czytało się łatwo, ale po kilku linijkach jak się wkręciłem w rytm to poszlo z górki, więc mi tu nie demonizuj

I znowy wychodzi, że jedyną rzeczą jakiej ci brakuje to dystans, który daje mozliwość pisania również o rzeczach przyjemnych. Cała reszta jest idealnie na swoim miejscu i wierszyki jak zwykle piękne i refleksyjne.

dennis · Uzależniony Dołączył: 25 Mar 2007 Posty: 185 Przeczytał: 0 tematów

One sa piekne wszystkie... <łezka>

Mesonauta

MiszaWro

Widzisz, problem w tym, ze ja nie chce byś ty pisał radośniej, lecz byś myslał radośniej

Mesonauta

Od radosnych mysli to ja juz mam swojego aniołka stroza Ups

baaaaardzo przystojnego z reszta

i bede nadal pisal w załobnym stylu bo nim potrafie trafic w gusta czytelnikow

Pozdrawiam

dennis · Uzależniony Dołączył: 25 Mar 2007 Posty: 185 Przeczytał: 0 tematów

Ja pisze tylko smutne

Czasami jakieś radosne

MiszaWro

Tylko pozostaje jedna kwestja. Czyja twórczośc znacie lepiej? Mickiewicza i Słowackiego, czy Fredry i Kochanowskiego? I tu cie Mesio mam

Choc to zakrawa pod popkulturę, to jest ta kwesja, ze zeby byc dobrym nie wystarczy ladnie pisac, ale tez zeby cie ktos czytal

oczywiscie demagogizuje, bo piszesz tak, ze nie da sie ciebie nie czytac, ale szeroko pojeta rozrywka zawsze trafia do ludzi lepiej.

dennis · Uzależniony Dołączył: 25 Mar 2007 Posty: 185 Przeczytał: 0 tematów

nie za bardzo zrozumiałem co powiedziałeś

ale popieram, bo jak tu nie popierac

Mesonauta

Miszka

Ty mnie nie zrownales chyba z takimi osobistosciami jak Słowacki

gdzie ja a gdzie Oni

a poza tym ja pisze dla samego siebie i nikt mnie czytac nie musi

a wkleilem swoje wiersze tylko dlatego ze ktos powiedzial ze sa dobre

Tyle

Pozdrawiam

MiszaWro

Nie porównywałem cię ze Słowackim, to byl tylko srodek, co nie zmienia faktu że z czystym sumieniem bym mógł.

dennis · Uzależniony Dołączył: 25 Mar 2007 Posty: 185 Przeczytał: 0 tematów

Mógłbyś kogokolwiek porównywać do Słowackiego?

Mesonauta

MiszaWro

W sprawie „Lasciate ogni speranza” przytocze Mickiewicza:

Precz z moich oczu! Posłucham od razu.
Precz z mego serca! I serce posłucha.
Precz z mej pamięci! Nie! Tego rozkazu
moja i twoja pamięć nie posłucha.

Jakoś nadzwyczaj podobne

W moim mniemaniu każdy jest wielki. Mickiewicz ma dobrą reklamę i przyzwyczajenie "klientów", jednak łatwo mu dorównać jeśli chodzi o jakość twórczości. Adaś był zwykłym człowiekiem, jak ja czy wy. Wasi nauczyciele otoczyli go murem uwielbienia i bezgranicznej wiary w stylu "Słowacki wielkim poetą był" i wierzycie w jego trwałość i wielkość. Dajcie sobie z tym spokój, poetą może być każdy! Choćbyś nawet nigdy nie miał nic wydać, chocbyś wydawać nie chciał, to jest nieistotne, pisanie ma ci sprawiać przyjemność i to powinna być twoja najważniejsza korzyść z pisania.

p.s. tak moim zdaniem to Słowacki był dość tendencyjny i przeciętny.

kamilgd18

qurcze, te wiersze są naprawdę świetne i przyjemne

A ja niestety nie mam talentu

MiszaWro

Kamilgd nie tobie to osadzać, napisz coś, zamieść a my ci powiemy czy jesteś dobry

Autor jest zawsze najgorszym recenzentem.

Mesonauta

I kolejn y mój wiersz pisany z myślą o moim Skarbie

Jeśli coś w nim nie będzie zrozumiałe to prosze pisac z checia wyjaśnie

„Serca dwa”

Serca dwa, Ty i ja, wciąż mijają się
W mglistej zasłonie, w zabójczym śnie
Połączone więzami miłości
Szarpane przez uczucie zazdrości
Jak dwie strony tego samego medalu zespolone
Ufać sobie nawzajem wyuczone
Niczym Athame o ostrzu z dwóch stron
Rozświetlają swym blaskiem burzowy nieboskłon
Drogą wciąż są oddzielone
Tęsknią łzami niespełnione
Wenus z Marsem im sprzyjają
Gorzkie chwile oddalają
Mocą ognia rozpaleni
Siłą wiatru otuleni
Gdy są razem siłę mają
Oddzielone się lękają
Kocham Ciebie, a Ty mnie
Proszę.........zostańmy w błogim śnie
Nie chcę wstawać, to nie ten czas
Gdy się zbudzę nie będzie już Nas
Inni tego nie zabiją
Póki serca dwa wciąż biją.

Pozdrawiam

MiszaWro

No i ten jest chyba najlepszy z wszystkich twoich, zaczynasz sie wyrabiać

Nareszcie coś choć trochę optymistycznego

Jak mi jeszcze raz napiszesz coś o aniołach, różach i krwawieniu kardiologicznym to zrobię z ciebie dawce nerki

kamilgd18

juz probowalem Misza pisac ale nikomu nie pokazalem tych wierszy

Mesonauta

Kolejna nowość w mojej twórczej myśli się spowiła a tak Ona wygląda

„Świat upadłych Aniołów”

Upadłe Anioły, upadłe jak ja
Żyją wśród nocy nie szukając dnia
Długo czekałem by być w ich gronie
Ręce już nigdy nie będą zranione
Tu róża kropli krwi ze mnie nie uroni
Anioł swym skrzydłem me ręce osłoni
Wśród upadłych Aniołów szukam ukojenia
Od bólu, od łez i od strachu uwolnienia
Upadłe Anioły bronią świata mojego
Dla śmiertelników niedostępnego
Nie ma tu bólu i nie ma łez
Bo na nich zbudowany ten świat jest
To dziwne jest być może
Lecz w Twoim świecie nikt mi pomóc nie może
Chcesz poznać jego tajemnice?
Natnij żyletką na rękach tętnice
Wówczas to Anioł zadecyduje
Czy upadłość Twej duszy na łaskę zasługuje
Nie jestem tu sam i dbam o ten świat
Bo nie ma tu reguł i nie ma krat
Świat mój zbudowany na bólu i łzach
Dzięki Aniołom odchodzi strach
Tam gdzie była słabość znalazłem siłę
Bo upadłym Aniołom swe życie powierzyłem.

I obiecany Ewie wiersz w końcu wkleję

„O Ewie”

Zakochałem się w dziewczynie co cudne oczy ma
Pokochałem dziewczynę co słodziutkie usta ma
Polubiłem dziewczynę co super charakter ma
A na imię po prostu Ewa ma

Mam nadzieję że lektura się udała

Pozdrawiam

	Forum GayMen Strona Główna -> Sztuka i Poezja	Wszystkie czasy w strefie GMT + 3 Godziny Idź do strony 1, 2 Następny
Strona 1 z 2